Gianfranco Pasquino heeft een diploma Politieke Wetenschappen en specialiseerde zich in de Vergelijkende Politiek.
Hij is professor emeritus in de Politieke Wetenschappen aan de Universiteit van Bologna waar hij doceerde van 1969 tot 2012.
Hij ontving drie eredoctoraten: van de universiteiten van Buenos Aires, La Plata en Cordoba.
In augustus 2014 werd hij « Huésped de honor1 » van de stad Buenos Aires.
Hij stond aan het hoofd van de bladen “ »il Mulino”2 en “Rivista Italiana di Scienza Politica”3, waarvan hij een van de stichtende leden is.
Hij is er zeer trots op dat hij samen met Bobbio en Nicola Matteucci de leiding had over de « Dizionario di Politica (2016, 4a ed.)4
Van 1983 tot 1996 was hij senator van de Italiaanse republiek voor onafhankelijk en progressief links. Hij maakte deel uit van de Commission Bozzi en was een van de voorstanders van de referenda van 1991 en 1993.
Recente publicaties zijn : Cittadini senza scettro. Le riforme sbagliate(2015); La Costituzione in trenta lezioni (2015); NO positivo. Per la Costituzione. Per le buone riforme. Per migliorare la politica e la vita(2016); L’Europa in trenta lezioni (2017)5. Hij is eveneens medecommissaris van het Oxford Handbook of Italian Politics (2015) 6.Zijn meest recente publicatie is Deficit Democratici 7(2018).
Sedert 2011 maakt hij deel uit van de wetenschappelijke raad van de Italiaanse encyclopedie. Sinds juli 2005 is hij lid van de l’Accademia Nazionale dei Lincei.
1 Eregast
2 De Molen
3 Italiaans politiek-wetenschappelijk blad
4 Politiek woordenboek
5 Burgers zonder scepter. Verkeerde hervormingen (2015); De Grondwet in dertig lessen (2015); Positief NEEN. Voor de grondwet. Voor de juiste hervormingen. De politiek en het leven verbeteren (2016); Europa in dertig lessen (2017).
6 Handboek voor Italiaanse politiek
7 Democratisch deficit
